Tijdens de ledenvergadering van 27-10-2016 heb ik van de heer Wouter Behrens toestemming gehad om eens uit te pluizen of het mogelijk is de naam van ons team De Otters het Gooi te laten
veranderen in De Pyranha's het Gooi, ik schreef daarover in mijn laatste verslag en dit was kennelijk in goede aarde gevallen bij het Bestuur. Ik ben er ingedoken en tot mijn grote teleurstelling moet ik jullie mede delen, dat deze club al bestaat: hun badpakken zien er weergaloos uit en voor het jongensteam zijn prachtige zwembroeken verkrijgbaar, zoals jullie zien:

Die vlieger gaat dus niet op en mijn theorie, dat je met zulke badpakken de tegenstander vrees inboezemt ook niet, want zoals u uit de stand kunt opmaken, bakken de Piranha's er helemaal niets van: ze staan onderaan na nederlagen met 11-3,17-1, 7-4 en 13-1 !!!

8	Piranha Da1	4	0	0	4	0	9	48	-39

Ik dien een nieuw voorstel in en mijn gedachten gaan uit naar De Barracuda's Het Gooi en denk daarbij aan onderstaand logo en bijbehorende badpakken:


Want dan blijven ze wel van onze billen af! Mocht het bestuur anders beslissen, dan gaan we gewoon door in onze lieftallige Ottersbakpakjes en schattig zijn ze.




Tim is een vent naar mijn hart, want thuis wordt er nooit naar mij geluisterd, Tim doet dat wel, want tijdens de wedstrijd van afgelopen zaterdag maakt hij wederom gebruik van de diensten van Leonie Behrens, waarvoor ik de vorige keer in mijn verslag een vurig pleidooi had gehouden. Er moest worden aangetreden tegen de Dolfijn, dat met 3 gewonnen wedstrijden en 2 verloren een keurige 5^e plaats bezette, een geduchte tegenstander dus, het was een vrij jong team, dus geen reuzen en mastodonten, er moesten hier kansen liggen voor de onzen. Ons team bestond uit 9 kanjers en de sprintballen werden 4x op rij gewonnen, met andere woorden 4x meer balbezit dan de tegenstander. Er ontspon zich een gelijke strijd, waarbij ik wel het gevoel had, dat wij over iets meer kwaliteit beschikten, maar dat wil niet veel zeggen, want ik heb het meestal mis. Esther verdedigt de eerste helft ons doel en laat vanaf seconde 1 zien, dat ze niet te passeren is, we konden dus met een gerust hart de aanval kiezen en binnen een tijdsbestek van 3 seconden werden paal en lat geraakt na een man meer situatie, helaas leverde dit geen treffer op en uit de tegenaanval ontstond een enorme kans voor de Dolfijn, die alleen ten koste van een 5 meter door Leonie onschadelijk kon worden gemaakt. De nummer 9 van de Dolfijn, ik noem haar maar Flipper, want dat is de enige Dolfijnnaam die ik ken, verprutste deze uitgelezen kans door op de lat te knallen. Met nog 2.02 op de klok weet Dyonne, na een op haar gemaakte overtreding, Emma in de spits aan te spelen en onder luid gejuich van de toeschouwers, die onze Barracuda's een warm hart toedragen, sloeg de bal achter de verbouwereerde doelvrouwe tegen het net: 0-1. Jammer dat de moeder van Emma dit prachtige moment van haar dochter miste, want ze was bezig om Pokemons te vangen.

In het 2^e part bleven de krachtsverschillen minimaal, vermeldenswaard zijn het schot op de lat van Dyonne en de fabelachtige redding van Esther op het schot van Flipper, die alleen op het doel af zwom.

De ruststand dus 0-1 en tijd voor Tim om de puntjes op de i te zetten. Maartje neemt de plek in van Esther en zij moet kennelijk nog even warmdraaien, want het schot van Anna van 't hof na 40 seconden lijkt houdbaar 1-1. Niet getreurd, want Maartje zou haar fout aan het eind van de wedstrijd meer dan goed maken. Beide ploegen geven nauwelijks kansen weg, we verdedigen als echte Barracuda's, Yentl blijft maar gaan, Marieke geeft haar directe tegenstander geen centimeter ruimte, Natasja laat zien, dat zij na enig blessureleed weer helemaal op de weg terug is. Dan rukt Renske op en zij ziet in de spits Leonie een lijf aan lijf gevecht uit knokken met de laatste vrouwe, haar pass is perfect, Leonie weet zich los te worstelen, anders kan ik het niet noemen en de keeper heeft de bal niet eens gezien, zo hard was het schot en dus weer op voorsprong 1-2. Lang duurt de vreugde niet, want de Dolfijn komt een minuut later al weer langszij 2-2.

Het 4^e partje moest de beslissing brengen, maar op wat plaagstootjes na, gebeurt er niet veel meer, totdat de laatste minuut op het prachtige scorebord verschijnt en het moment of Fame voor onze beide keepers aanbreekt. Na wat ik later gehoord heb, is het zwembad een centimeter te kort, waardoor er geen internationale wedstrijden mogen worden gehouden in dit prachtig bad, de meiden klaagden na afloop, dat zij hier erg veel last van hadden, waarvan acte! Ik wil u 1 ding niet onthouden, waarvoor ik alle credits aan de vader van Renske geef, onze Rene, die Emma voor een uitsluiting behoedde, zij brulde op niet mis te verstane wijze tegen de scheidsrechter, dat zij het niet eens was met zijn beslissing en tegelijkertijd blèrde Rene, die het gevaar meteen onderkende erover heen, GOOI DIE BAL OP RENSKE, waardoor de beide leidsmannen Emma's commentaar op de leiding vermoedelijk gemist hebben, bravo Rene. Het onvermijdelijke gebeurt, Flipper ontsnapt aan onze aandacht en zwemt alleen op ons doel af en waar iedereen bevreesd voor was, gebeurt, het onhoudbare schot is Maartje te machtig en we gaan deze pot met 3-2 verliezen, wat een gebaal, ik durfde niet te kijken, maar dan kijk ik nog eens goed, Maart schijnt met een enorme reflex de bal uit de kruising te hebben geranseld en we leven nog, haar pass op Natasja is perfect, de Dolfijnen treuren nog na en van de verwarring maakt Natasje gebruik door Esther aan te spelen, zij weet het gevecht in de spits voor zich te beslissen en met een fraaie handbeweging laat zij de keeper kansloos en leiden we met 2-3 met nog 0.21 seconden op de klok. Er volgt een enorme press op de uit het lood geslagen Dolfijn en het krachtloze schot eindigt in de handen van Maartje en de buit is binnen 2-3.

En dan begint het lange wachten op Dyonne en Emma, terwijl alle andere spelers al hoog en breed en droog thuis op hun bankie zitten/liggen, staan deze dames doodleuk nog na te genieten onder de showers, Emma heeft wederom voor de 5^e keer dit seizoen haar handdoek vergeten, maakt nog wat buikschuivers( de foto hiernaast is Emma in haar jonge jaren), dit heb ik uit betrouwbare bronnen vernomen, van onze 3 ervaren rotten, waarvan ik de namen niet zal verklappen uit angst voor sancties van de kant van Emma. Deze dames merken verder op, dat ze de volgende keer bij Emma een clownsneus gaan opzetten, zij schijnt de vrolijke noot van het team te zijn, die wat leven in de brouwerij brengt, aldus Esther, Marieke en Natasja, oeps.

Annemarieke, de moeder van Emma, is het op een gegeven moment zo zat, dat zij de dames met een bezoekje vereerd en jawel hoor binnen 10 seconden staan de dames voor mijn neus en kan de moeder van Emma verder met het vangen van Pokemons want het parkeerterrein barst er van, lees Florian.

Annemarieke is gekozen tot Algemeen Douchemoeder van het Team, Forza voor de Barracuda's Het Gooi.

De stand per 4-11-2016:

1	Het Y Da4	6	5	0	1	15	31	24	7
2	ZV De Zaan Da4	6	4	1	1	13	68	20	48
3	De Amstel Da1	5	4	0	1	12	33	25	8
4	De Snippen Da2	4	3	0	1	9	25	18	7
5	De Dolfijn Da2	6	3	0	3	9	37	30	7
6	ZV Haerlem Da3	4	2	1	1	7	26	20	6
7	BARRACUDA'S HET GOOI DA 1	5	2	0	3	6	14	22	-8
8	De Aalscholver Da1	6	1	1	4	4	30	46	-16
9	De Meeuwen Diemen Da2	3	0	1	2	1	16	23	-7
10	Triton Da1	4	1	0	3	0	13	36	-23
11	Oceanus Da2	5	0	0	5	0	17	46	-29