Afgelopen weekend kon historisch worden, Ajax schreef geschiedenis om sinds 1898 weer eens van FC Utrecht te winnen in de onneembare Galgenwaard en de dames van de Otters zouden met een 4^e overwinning op rij de boeken ingaan, want sinds dat de legendarische Jeroen van der Kolk aan het roer stond en toen was ik nog niet eens geboren, is dat niet meer voorgekomen, maar goed dan moesten eerst de Meeuwen aan de zegekar gebonden worden. Coach Tim had een ingenieus tactisch concept ontwikkeld, de dames speelden de hele wedstrijd FULL PRESS, 1 tegen 1 over het hele veld, waarbij het belangrijk is, dat niemand verzaakt, want doe je dat wel, dan is er niemand om je te redden en zwemt je tegenstander alleen op het doel af. Na afloop stond diezelfde Tim met een glimlach van oor tot oor te stralen, hij zal toch niet verliefd zijn(?), want zijn meiden hadden zijn tactiek tot in de perfectie uitgevoerd, de tegenstander wist niet hoe ze het had en gooide vaak uit pure frustratie de bal maar weg, omdat ze geen vrije man konden vinden, door de enorme druk, die de onzen ontwikkelden. Vanaf minuut 1 klapten we erop en dat resulteerde in een flink aantal kansen, die vooralsnog niet werden benut, de tegenstander snakte al vroeg naar adem en het was een kwestie van tijd, dat we zouden toeslaan. En hoe, Natasja ontving de bal, nadat Renske deze aan haar tegenstander ontfutselde en zwom alleen op Willemien van Barendrecht af, ze wipte de bal in één vloeiende beweging van haar linker hand op haar dodelijke rechter en voordat de keepster er erg in had, lag de bal in het net, ik denk het doelpunt van het jaar, mooier kun je ze bijna niet maken, al verdiende de afstandsknal van voor de middenlijn van Marije een paar weken geleden dit predicaat ook 1-0. Ondanks het gemis van onze topschutters van de laatste weken, Leonie, Marije en Laura, wat een rust overigens op de tribune zonder vader Wouter, speelden we de Meeuwen helemaal zoek, alleen brachten we dit nog niet tot uitdrukking in de score. Natuurlijk is het mooi als de doelpunten als rijpe appeltjes van de bomen vallen, maar uiteindelijk is het ook zeer belangrijk als je je zaakjes verdedigend op orde hebt, wat speelden Yasmin, Renske, Sophie, Lara en Emma in dat opzicht fantastisch, de ene na de andere bal werden van de arme Meeuwen afgepakt, Maartje was bijna in slaap gevallen, het was om moedeloos van te worden voor de arme Meeuwen, maar dan toch een moment van onoplettendheid en de tegenstander krijgt een 5 meter, het zal toch niet? Nee het gebeurde ook niet, want Maartje lag zo zelfverzekerd in het doel, dat de 5 meter neemster de bal huizenhoog over knalde. Als je ons spel nu vergelijkt met dat van aan het begin van de competitie, dan is het jammer, dat we in die fase zoveel punten hebben verspeeld, want anders hadden we misschien wel mee kunnen doen om de titel, of sla ik nu een beetje door?  Het 1^e partje eindigde met een karige 1-0 voorsprong, die de ware krachtsverhoudingen niet geheel weergaf. Het 2^e part start met een geheel nieuw team, aangevuld met Renske, laatstgenoemde, die een ijzersterke pot polode, zag Marieke wegzwemmen, de keepster kwam omhoog, hield dit 3 minuten vol, maar haar benen verzuurde, ze zakte omlaag en Marieke liet gortdroog de 2-0 aantekenen.  Marit onderschept maar weer eens een bal en ziet Emma een mooie kans missen, omdat ze net over schiet deze klasbak. Vervolgens krijgen we een man-meer en in al haar gretigheid vergeet Esther, ondanks een enorme brul van Tim, de bal over te spelen, haar treffer wordt terecht geannuleerd. De 3-0 kan niet uitblijven en dit keer is het Renske die haar prima wedstrijd bekroond met de 3-0, op assist van Esther, 1.32 op de klok. Dat verliefdheid niet altijd tot een score leidt, bewees Yentl, maar de eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen, dat de redding van de keepster fenomenaal was.

Ook het derde partje levert winst op bij de sprintbal, top Marit, Esther stopt bekwaam en gooit de bal met een enorme worp op Yentl, haar pass op Dyonne lijkt te veel naar links te gaan, maar met een prachtige Pirouette, weet ze bal met haar rechter hand in de korte hoek in de kruising te plaatsen, een schitterende actie en 4-0. Even later scoort dochterlief opnieuw, na een geweldige verdedigende actie van Yasmin en de overwinning kan ons niet meer ontgaan 5-0. Al weer haar 9^e van het seizoen. Emma blijft mij ook verbazen, wat een inzet, alleen vergeet ze wel eens dat er een scheidsrechter aanwezig is en dat levert nog wel eens een U 20 op, maar goed we vergeven het haar. In het vierde partje gebeurt niet veel meer, Sophie wint de sprintbal, Lara heeft een sublieme verdedigende actie op de schotarm van haar tegenstandster, waarmee ze een zeker lijkende tegentreffer voorkomt. Het slotakkoord komt op naam van Renske, die alleen op de keeper afzwemmend geen moeite heeft om de 6-0 op het bord te zetten. Na 4 overwinningen op rij staan we nog steeds zevende, maar slechts op 4 punten afstand op de 2^e plek, dus als we zaterdag de Snippen verslaan, dan kunnen we echt nog gaan meedoen om de bovenste plaatsen, kan niet wachten. Tenslotte zat op de bank naast Tim de  charmante assistente Joyce, die stage loopt, een hele verademing zo'n dame op de bank, als je jarenlang die lelijke kerels gewend bent, Joyce mag blijven.