Onze club is onlangs benaderd door het jeugdprogramma " Street Magic"  dat wordt uitgezonden op Zapp, dit programma maakt om een sportevenement opnames en doet na de wedstrijd een aantal korte goocheltrucs met kinderen uit div

erse leeftijdscategorieën. Spannend dus, dit zou plaatsvinden na onze wedstrijd tegen de Vuursche. Over goochelen gesproken, toen wij onze nagels moesten laten controleren en uit het zwembad klommen, zag ik de coach van de tegenstander zijn spelers de opdracht geven naar de linker kant van het zwembad te zwemmen, waar wij onze warming up gedaan hadden, het leek op een goocheltruck, maar wat de bedoeling er van was, geen idee!  Er was ook gegoocheld met onze nieuwe badpakken, op het badpak van Yentl stond een verkeerde naam, namelijk Yentil, ik heb deze naam gegoogeld, maar ben geen enkele hit tegengekomen, hoe is het mogelijk, dat zo'n fout door de maker niet opgemerkt wordt. Ook Maartje had niet het juiste badpak, zij kreeg maat 48 toebedeeld, omdat zij haar volledige naam Maartjeboerenkoolmetrookworsthuizen er op hadden gestikt, dat lukte dus niet op badpak maat 42, dus hadden ze er maar een badpak maat 48 van gemaakt. Over googelen gesproken, ik heb 15 jaar geleden gegoogeld, hoe ik een mooie dochter op deze wereld kon schoppen, na even oefenen kwam mijn Dyonne ter wereld en wat was zaterdagavond 10 januari het geval, mijn knappe meisie vierde haar 15e verjaardag. Coach Tim had op onze site gegoogeld en zijn oog was daarbij op de rubriek verjaardagen gevallen en hij had ook gezien dat Dyonne 15 werd. Hij gaf voor de wedstrijd aan, dat de toeschouwers in de rust, als Dyonne voorbij liep om van speelveld te wisselen, met volle borst het verjaardagslied voor haar aan te heffen. Onder aanvoering van de vader van Yentil, sorrie Yentl, die op de tribune verkleed zat als Lee Towers met een Feyenoordsjaal en een rollator, werd Dyonne blij verrast door onze zangkunst, waarbij ook de crew van Zapp meeblèrde, heel leuk, ze voelde zij zich wel wat ongemakkelijk, vooral toen Tim haar handen in de lucht hield, maar het was een mooie actie van de coaches. Blij verrast werden wij ook door de aanwezigheid van Yi-Min, die lang geblesseerd is geweest en gisteren zijn rentree maakte en dat zeker niet onverdienstelijk deed. Maartje is ook weer aan haar herstel begonnen en zwemt ook al weer 2 weken mee, hoewel zij voorlopig nog niets met een bal mag doen. En dan de wedstrijd, op papier een makkie, de Vuursche staat 3e van onderen, maar dat pakte in de praktijk toch anders uit. Ze waren fysiek zeker de mindere, ik denk, dat ze een jaar jonger waren dan de onzen, maar zij verweerden zich kranig. In het begin leek het niet op een lastig avondje uit te draaien, want Renske bracht ons al na 20 seconden op een 1-0 voorsprong na een pass van Lara en even later stond de 2-0 al op het bord, want Yentl, die terloops ook nog even de sprintbal won, kreeg de bal in handen van Lara, die weer eens een aanval van de tegenpartij onklaar maakte. Na een puike actie van diezelfde Yentl konden we rustig gaan relaxen op de tribune, maar daar dachten de Barenezen toch anders over. Je zal maar jarig zijn en een scheidsrechter hebben, die daar maling aan heeft en je er toch gewoon uitstuurt, dan volgt er een manmeersituatie en daar maakte de Vuursche keurig gebruik van 3-1. Renske moest er ook aan geloven vanwege een licht vergrijp en ineens stonden we nog maar 1 doelpunt voor 3-2. Gelukkig hebben wij dan Renske in onze gelederen, die met een enorme knal de bal in de touwen leek te schieten, de bal werd echter van richting veranderd en verdween derhalve tergend langzaam over de doellijn pfff weer 2 goals verschil. Na dom balverlies stoomden 2 vijandelijke spelers richting ons doel, maar Lara kon de op het oog prachtige pass gelukkig onderscheppen. Vlak na de pauze, misschien onder indruk van ons mooie gezang, liepen we toch weer te snurken in de verdediging en was de goed keepende Boris kansloos 4-3. Ik had er geen goed gevoel over, zouden we vanavond onze titelaspiraties definitief in de koelkast kunnen zetten? Lara, in mijn ogen samen met Yentl onze beste speelster, stelde mij even later toch gerust, haar prachtige aangooi op Joep zorgde voor de beslissing, nu eens niet een mooi lobje proberen, nee gewoon snoeihard langs de keeper. Dyonne raakte de paal, het was haar niet gegund om op haar verjaardag te scoren, maar ook zij kon opgelucht ademhalen toen Boaz na een mooie combinatie tussen Anne, Bas en Yi-min de 6-3 aantekende.

De rest van de wedstrijd was een formaliteit, Yasmin, die venijnig verdedigde, vond Lars, wiens moeder Erika wij sterkte wensen, omdat zij haar schouder gebroken heeft, en Lars scoorde voor zijn moeder 7-3. Het slotakkoord verzorgde Lara met haar zoveelste assist, dit keer op Boaz, die dit keer niet weer afgefloten werd voor afzetten tegen de tegenstander en zo eindigde deze wedstrijd in een 8-3 overwinning, maar de complimenten gaan zeker ook uit naar de Vuursche, die ons het vuur na aan de schenen legde. Na afloop vonden er diverse goocheltrucks plaats, waarbij de goochelaar bij Bas een waterpolobal uit zijn oor toverde, hoe doen ze het toch. Opvallend was tevens dat een aantal ouders, waaronder de vaders van Roeland en Boris er alles aan deden om als wethouder Hekking in beeld te komen door telkens onopvallend opvallend  langs de camera's te lopen. Ene Wouter Behrens maakte het nog bonter, doordat hij langs camera liep was het beeld ineens dusdanig gevuld dat het beeld donker kleurde, hij dacht zelf dat het met zijn postuur te maken had, maar dat waren zijn woorden en dus niet de mijne. al met al een leuke avond, we kwamen laat thuis, dus we hebben de geplande disco voor Dyonne maar afgelast.