Stand 1e klasse B
|
Team
|
Gespeeld
|
Punten
|
1
|
AZ&PC-de Amer (SG) CG3
|
16
|
48
|
2
|
De Otters Het Gooi CG1
|
15
|
40
|
3
|
ZPC Woerden CG1
|
16
|
31
|
4
|
De Duinkikkers CG1
|
16
|
31
|
Na de uitslagen van de laatste speelronde kunnen we met
nog 5 wedstrijden te gaan vaststellen, dat de 2 plaats ons niet meer kan
ontgaan na de nederlaag van Woerden en het gelijke spel van de Duinkikkers
tegen Go Swimm en dat is een mooie constatering voor ons team.
Gisteravond
stond de wedstrijd tegen de Watervlo op het programma, een te nemen horde in
aanloop naar de 3 topwedstrijden, die we de komende weken gaan spelen tegen
respectievelijk ZPC Woerden, de Duinkikkers en op 28 maart de absolute kraker
tegen de Amer. We moesten het vanavond doen zonder 6 kopstukken en dat maakte
mij toch wel ongerust. De coaches waren ervan
overtuigd, dat dit een eitje was,
maar als je op zo'n avond de aan zijn knie geblesseerde Lars moet missen, Bas,
die een heugelijk feest te vieren had met opa en oma, Mark en de 50 jaar
geworden Barbara van Schaik, die een verjaardag van laatstgenoemde vierden in
Portugal en last but not least de ouders van Lars, dan kun je er niet gerust op
zijn. Ik had mij na de laatste wedstrijd tegen de Fuut voorgenomen, mij de
woorden van Tim aan te trekken, om de scheidsrechters met rust te laten, dit
werd mij vanmiddag nog eens pijnlijk duidelijk gemaakt, toen ik bij een
voetbalwedstrijd van Spakenburg A1 tegen SDO A1 vanaf de tribune hoorde, hoe
een scheidsrechter volledig verbaal werd afgebrand door de toeschouwers, ik
werd er beroerd van, de man deed zijn best, bevoordeelde niemand, maar had geen
beste dag, maar ja als hij er niet zou zijn geweest, had er geen wedstrijd
gespeeld kunnen worden. Laten we de beste mensen in hun waarde laten, dat ga
ik mij voornemen en ik hoop u ook. Ik miste overigens coach Tim, maar net
voordat we zouden beginnen, kwam hij aangerend, "sorrie ik moest jureren
vandaar". Marcel antwoordde droog: "ik moet ook jureren, maar ik ben hier al
een half uur". Ik vermoedde dat Yentl niet veel zou spelen, als ik de blik van
Tim goed inschatte.
Mijn papiertje was na 2 partjes nog bijna leeg, was dit
nou de ploeg, die de uitwedstrijd met 0-19 gewonnen
had? De 1-0 was wel snel
tot stand gekomen, Yentl won de
sprintbal en zag de vrij liggende Dyonne aan de rechterkant opduiken en zij
speelde direct Joep aan, met een veeg in de kruising maakten we ons op voor een
relaxt avondje, maar dat viel vies tegen. Gelukkig lag er een geconcentreerde
keeper Boris op doel, die
de
nul zou houden (hij sprak de legendarische woorden na afloop:
'We speelden thuis, dan is het belangrijk om een clean sheet te
houden'), met een aantal mooie reddingen tegen een
team, dat vanavond geheel uit dames bestond, toch raar als je in een gemengde
competitie speelt, maar ze deden hun uiterste best deze dametjes. In het 2
e partje bleven we kansen
missen, de paal en lat hadden het zwaar te voorduren, maar toen Boaz Joep in
stelling bracht, was het gedaan met de pret voor de Watervlo, 2-0, gevolgd door
een assist van Yasmin op Roeland en hij liet zijn vader glimlachen, 3-0, goed
gedaan man.
Het
moest beter, dat vond de opa van één van onze speelsters ook, hij sprak net als Boris de legendarische
tekst: Om te winnen moet je scoren, ik viel bijna om, ik zal niet zeggen wiens
opa dit was, want dat arme kind zou er best wel eens last mee kunnen
krijgen. Renske en Yentl vonden dat het
tijd werd om de Watervlooien het gevoel te geven, dat hier niets te halen viel,
Yentl liet zich het buitenkansje, dat Renske haar bood, niet ontnemen 4-0. Boaz
en Joep hadden het vizier vandaag een beetje te hoog staan maar de combinatie
vlak voor het einde van het derde part was adembenemend, mooie goal Boaz 5-0. DE
MAN van de assist was onze keeper Boris, die liefst 2 maal
de bal feilloos voor
de grijpgrage handen van Renske en Boaz gooide, wat een precisie en dat
betekende 7-0. De keeper van de Watervlo dacht, wat Boris kan, dat kan ik beter en zij kukelde de bal rechtstreeks in de handen van de verbaasde Yasmin en dat
was voor haar een koud kunstje 8-0!. Ik hoorde die opa nog brullen, om te
scoren moet je winnen, maar ik geloof niet dat er nog iemand naar hem
luisterde. Ik vond dat we niet best speelden, maar zag wel een enorme
vechtlust, Anne en Lara lieten zich in geen enkel duel het kaas van het brood
eten en de vader van Renske had wel gelijk toen hij zei, dat als de ballen die
op de lat en paal kwamen er in waren gegaan, dat we dan een veel hogere score
hadden kunnen bereiken. Ach het is ten slotte de avond van de clichés dus deze
kon er ook nog wel bij.
Ik ken er nog een paar
: 'We hebben verloren, omdat we de
kansen niet afmaakten. Zondag hebben
we wat recht te zetten. We
hebben verloren, omdat we de kansen niet afmaakten. 'Je moet schieten om te
scoren', 'Twee
helften zijn nooit hetzelfde, twee wedstrijden ook niet', 'Je moet winnen om door te gaan' en 'De kracht van het team is het team'.
Vanaf volgende week moeten we er
echt staan, maar er is niemand, die daaraan twijfelt en dan is de vader van
Lars er ook weer bij dan, toch Ronald?