U zult zich wel afvragen waarom deze kleurplaten, nou kleuren is net als waterpolo, je kunt er keihard tegenaan gaan en je stinkende best doen, dan kies je voor de rechter kleurplaat, die je eens mooi gaat inkleuren, daar moet je een inspanning voor leveren, je kunt ook denken, ik ga een lekker potje waterpoloën , ga me niet echt inspannen, laat me tegenstander af en toe een keer scoren, het maakt me allemaal geen bal uit, dan kies je voor de linker kleurplaat, want als je goed kijkt, hoe je niets te kleuren,  alle kleuren zijn al verwerkt, namelijk wit en zwart. Zoals we de laatste wedstrijden speelden, zonder enige bezieling, zou je deze kunnen vergelijken met de linker afbeelding, hoe zou het vanavond gaan, zou mijn stukje van voor de jaarwisseling de meiden wakker hebben gemaakt, we zullen het nooit weten, maar zoals Tim vanavond zei, de meiden hebben vanavond gespeeld, zoals ze getraind hebben deze week, namelijk .... met heel veel inzet, de wil om de bal te winnen was vanavond weer aanwezig, we lieten ons in ieder geval niet de kaas van het brood eten tegen het op papier sterkere HBW, waarvan ik me niet kan herinneren er ooit van gewonnen te hebben met Dyonne en Maartje. Bij HBW speelde in de gelederen oud gediende Lotte Burgers, aanvoerder,  ze is de aanvoerder van het team en speelt vaak met HBW onder de 17 mee, dat Eredivisie speelt. Haar broer Job zat voor mij en gaf aan, dat hij voor de Otters/IJsselmeer was, om zijn zuster dwars te zitten.  In het eerste partje lag zij tegenover Renske, die de sprintbal won en die haar het leven goed zuur maakte. De wedstrijd was spannend vanaf het begin, paal en lat werden door beide teams diverse malen geteisterd, Meike, Yasmin en Melissa waren de pechvogels aan onze kant. Andere pechvogel vanavond was dochter Dyonne, die aan de vooravond van haar verjaardag in de eerste helft liefst 3 x een U20 kreeg en in de 2^e helft daarom niet meer mocht terugkeren. Die dekselse Lotte bracht haar broertje tot grote wanhoop, door met een vlammend schot de 0-1 op het scorebord te zetten. Ook de 0-2 kwam van haar handen, het is toch een schande, dat zo'n meisje, die haar opleiding bij de Otters heeft genoten, haar oud ploeggenoten op deze wijze de das om doet 0-2 uit een man meer situatie. Als we op de tribune dachten, dat de koppies omlaag ouden gaan, wat de laatste tijd meestal gebeurde, dan kwamen we mooi bedrogen uit, want de meiden kromden hun ruggetjes en bleven er tegen aan kleunen, Maartje maakte een aantal prachtige safes en hield in het derde partje haar doel schoon. Aan het begin van het 4^e partje kreeg Yentl instructies van haar moeder en de hoop in mijn hart keerde terug, want wat zou zijn haar dochter hebben ingefluisterd?  Wederom een man meer situatie leverde het 3^e doelpunt voor de Robben op en toen kregen wij een man meer. De bal werd naar rechts gespeeld, waar Jasmijn zich ontdeed van haar tegenstander, ze passte op Emma, die meteen doorspeelde op Renske. Waar iedereen rekende op een schot, wist zij de vrij liggende Yasmin te vinden, die de keeper van de Robben Jonie eindelijk wist te verschalken, een prachtig doelpunt van het team 1-3. Hing er nog een stunt in de lucht? Helaas niet, we deden er werkelijk alles aan om tot score te komen, maar hoezeer Sophie, Kenza, Marit en Anne ook buffelden, de Robben waren net iets gehaaider en wisten de score uit te bouwen naar 5-1, waarover Emma zo teleurgesteld was, dat haar klap op het water bijna de hele tribune onder water zette, het liet maar zien, hoe graag we deze wedstrijd wilden winnen. Meiden jullie hebben er alles aan gedaan om tot een goed resultaat te komen, het is helaas niet gelukt, maar jullie kunnen trots op jullie zelf zijn en hebben mijn ongelijk aangetoond in mijn vorige stukje, jullie kunnen wel degelijk samen als 1 team spelen en dat was de belangrijkste overwinning van vanavond.